با نام او که امید هر دل است
....سال ها میگذره از اینکه با شوق و ذوق وارد مدیریت وبلاگم میشدم دنبال یه نظر تازه می گشتم و اگه یه نظر میدیم با شادی میرفتم سراغ اپلود مطلب بعدی ....
پر از حس خوبه یادشون حتی ....
الانم که بعد چند سال یه و بلاگ از اون وبلاگای زیر خاکی رو کشیدم بیرون این وب جزو آخرین بلاگام بود ...
وارد صفحه مدیریت شدم نخواسته از شوق تپش قلب گرفتم و باز اون حس تمام دلم را گرفت ....
اون شوقی که با هیچکدوم از برنامه های اینستا و توییت و یوت یوب و... رو حس نکردم
متن های فدایت شوم و شوخی وکل کل ها و بحث هایی که با بلاگر ها میکردیم و...
نمیدونید چه حس خوب آرومی گوشه ی دلم نشسته که دارم وبلاگ نویسی میکنم دوباره ...
این شد اولین پست برای شروع دوباره ....ا
امیدوارم که بلاگر های فعالی هنوز باشن
اگر صدای منو می شنوید شما هم دستی تکان بدهید
دوستون دارم🌵...!
